حسین عامری، دلِ تنگ

زنده یادِش علی رحم الله باید گفت که این شعر مثل یه برق توی تاریکی بود. دلم تنگ واسه حسین. دلم/می خواد/آرزو دارم یه بار دیگه اون صدای رو بشنوم. یادِ حسین عامری، یادِ محبت باید زنده نگه داشت.

آهنگِ درد، هوای گریه

هر دم که می گذرد , دل درگیر آشوب و اندوه می شود. صدای اشک و نفس گریه در هم سرازیر . چنانچه که لیلا به جناح انسان here می رود.

صوت دل، آرزو دیدار

دل هر عاشق ، بسته به یاد اوست و می‌سپرد} صدای جان را. حسرت دیدار ، چشم را مى‌گسلد. شب ها، که آسمان با ماه روشن نرم می‌شود, صدای جان او را در خواب می‌شنود.

حسین عامری، زخمی دلتنگی

یادم می‌آید وقتی/ آن زمان /هنگامی که اولین بار شنیدم/ خواندم/ دیدم نامش ، یک احساس/ حس/ Vibe عجیب و غریب در دلم بوجود امد . آسمین عامری شاعر دلتنگی او/ او را / آن است. شعرهایش پر از غم/ اندوه/ درد و دلشوره/ اضطراب/ افسردگی

است . هر بیتش یک نوحه/ ترانه/ قطعه از دوری و تنهایی .

حسین عامری؛ در آغوشِ غمم

در عالم شعر دل مملو از غم ، حسین عامری سرازیر دریا می کند . صدای او، نشان غم است. در شعرهای او ، زندگی به محور می رسد .

او دردها را با ظرافت به کلمات می آورد.

ترانه‌ی گریه ، یادگاری گریه

آن اهنگِ اشک سुन یادگاری از دقایق غمگین. در آن صدا|آهنگ| شعر داستان عاشقانه غم را می خواند و می‌سازد پرده مشحون از آرامش. هر

در گوشِ من, آن اهنگِ اشک (نشان دهنده) از زمان گذشته.